Bootcamp dag 5

Gister was het de 5e en laatste dag van de bootcamp, ik was zo moe dat ik bijna de hele avond heb liggen slapen. Dus een dagje later mijn verhaal.

Ik had mijn mensen vroeg wakker gemaakt, nog voordat de wekker af ging want vandaag moesten we alles weer inpakken en het huisje verlaten voor we naar de stad gingen. Mam was aan het treuzelen want er liepen weer reeën. Zo stom, want nu kwamen we bijna te laat! 

Gelukkig was pap wel aan het opschieten en heeft hij alles in de auto geladen. Mam moest nog even vlug huisje in orde maken en dan op naar de stad voor de training.

Op de parking van Ommen moest ik even wachten tot pap en mam uitleg hadden gekregen van de mevrouw. Toen mochten wij uit de auto's komen. Natuurlijk werd er hier en daar weer naar elkaar geblaft. Ik heb nog steeds een beetje moeite met schakelen op nieuwe plekken. Dan is alles weer helemaal anders. Maar na af en toe wat blaffen, duidelijkheid van pap en snuffelen, werd ik weer rustig. 

Nadat wij allemaal de tijd hadden gekregen om rustig te worden, ik ben niet de enige die moeite heeft met schakelen, gingen we het eerste stukje wandelen. Ondanks dat het maar een klein stukje was, deden we er best lang over omdat wij niet mochten trekken aan de lijn. Sommigen van ons deden dat al heel goed maar anderen nog niet zo goed. Dan moesten we even wachten en zelf oefenen op negeren. 

We kwamen aan op een veldje aan het water. Alleen was het hele veld glad en modderig. Ik hou helemaal niet van vieze natte pootjes! Pap en mam hadden ook vieze modder poten, eigen schuld hoor. Hier op het veld weer even tot rust komen door te snuffelen, al vond ik de worst nu iets minder lekker zo tussen de modder. 

We verdeelden ons in 2 groepen, want met 13 honden bij elkaar door de stad was een beetje veel voor sommigen van ons. De eerste groep vertrok en wij gingen nog eens oefenen met passeren. Dat ging al heel goed! Pap zag al steeds beter wanneer ik het moeilijk kreeg en hoger in spanning kwam. Hij wist nu wat te doen om mij te helpen waardoor ik geen uitval had. 

Nu was onze groep aan de beurt om verder de stad in te gaan. Telkens in korte stukjes om steeds weer even tot rust te komen en ook om beurten voorop te lopen. Wij mochten nu voorop een rondje rond het plein lopen, ik negeerde alle mensen die we tegenkwamen. We mochten in een kiosk gaan zitten. De andere honden volgden, dus sommigen liepen ook voorbij toen wij al zaten en gingen ook allemaal zitten, wel veilig op afstand natuurlijk. Dit deed ik heel goed. Weer even allemaal tot rust komen.

De mevrouw vond dat wij ook klaar waren om door de winkelstraat te wandelen. Hier was veel afleiding, mensen, honden, fietsers, auto's, vrachtwagens die aan het lossen waren dus veel geluid, kinderen enz. Pap begeleidde mij super goed en ik had geen uitval! Ook niet toen 2 andere honden wel uitvielen naar elkaar. Ook kwam de andere groep voorbij en dat ging ook heel goed. 

We gingen zelfs door een smal straatje waar ook mensen dichterbij langs liepen maar ik negeerde ze en liep goed mee. Wanneer we van plek veranderden moesten we langs de anderen lopen. Ik deed dat zonder uitvallen met hulp van pap. 

Na het rondje stad kwamen we weer bij de auto. Sommige honden mochten nog mee naar het terras maar voor ons was het genoeg. Pap bleef bij mij in de auto en mam ging nog even mee. Pap ging wat lekkers halen voor zichzelf bij het kraampje op de parking, dat had hij wel verdiend. Ik was zo moe, dat ik niet eens bedelde ondanks dat het heerlijk rook.

Toen mam terug kwam, kreeg ze ook zo'n bakje lekkers van pap. Al heeft pap alsnog het meeste opgegeten, dat zag ik wel. We gingen weer op weg naar de hondenschool voor deel 2 van vandaag. De funles. Mam dacht dat ik de frisbee les wel leuk zou vinden. Geen idee wat het was, maar het klonk goed.

Eerst gingen de mensen weer allemaal naar binnen en moesten wij honden weer wachten. Inmiddels was ik het al wat gewend en ging ik nog even slapen. Ze kregen uitleg over het frisbeeën en leerden hoe ze moesten gooien. Wel belangrijk, want als zij niet goed gooien, kunnen wij honden niet goed vangen. 

Om beurten mochten wij naar binnen. Tot het mijn beurt was. Ik mocht met pap mee naar binnen. Mam stond met de andere mensen achter het raam en alleen de 2 juffen waren er. Ik ging even snuffelen bij de juf en mocht toen los in de hal. Pap ging de frisbees gooien. Dat was een leuk spelletje! Ik kon ze al best goed vangen als pap ze goed gooide want pap moet nog een beetje beter oefenen hoor. 

De juf kwam helpen, leuk! De juf gooide heel goed en ik ving ze bijna allemaal. Soms rolde ze er een over de grond zodat ik er achteraan kon rennen. Dit is echt leuk! Dat wil ik wel vaker doen. Ik wilde eigenlijk nog helemaal niet stoppen maar pap was al moe en de juf zei dat ik ook moe was, echt niet! Of misschien toch wel een beetje. 

Weer terug in de auto wachten tot iedereen geweest was en het tijd was om weer naar huis te vertrekken. We hebben lang in de auto gezeten, af en toe even eruit voor een plasje. Maar ik heb bijna heel de weg geslapen. Zo moe was ik! Eenmaal thuis waren mijn zusjes blij om mij weer te zien. Ik was echt te moe om te spelen. Dat waren mijn mensen niet gewend. Ik kreeg nog een paar worstjes in mijn gekke groene ding om even te landen thuis. 

Het was een hele vermoeiende maar leerzame week. Ik denk dat pap en mam genoeg hebben geleerd om mij te kunnen begeleiden op een voor mij duidelijke manier. Ik voel steeds meer de steun en veiligheid tijdens het wandelen. We blijven natuurlijk doorgaan met de oefeningen om ze nog beter te leren en mij daarbij te helpen. 

Mam is al aan het kijken voor frisbees zodat we thuis verder kunnen oefenen en misschien gaat ze zelfs later de opleiding doen om frisbee les te geven want hier is er geen frisbee school in de buurt jammer genoeg. 

Ik wil alle juffen van opleidingscenstrum & hondenschool Happy Tails bedanken voor het geduld en vertrouwen in mij en dat ze mijn mensen hebben geleerd om mij de duidelijkheid te geven die ik nodig heb zodat we weer met plezier kunnen gaan wandelen!

Pootje en kusjes

Kasmir