Eindelijk is het zo ver! We gaan op bootcamp, of nou ja wij gaan eerst een nachtje logeren bij mijn vriendje Vidar.
Nou pap en mam hadden echt een hele hoop spullen ingepakt! Ik snap niet waarom zij zoveel spullen mee moeten nemen en ik maar 1 tas. Maar goed, zal vast een mensending zijn. Natuurlijk wilde ik even al onze spullen showen. Toen was het tijd om alles in de auto te laden. Dat was voor mij wel even een lastig moment want ik had al een beetje door dat we weg zouden gaan en ik vond dat reuze spannend. En ook mijn zusje Nirka deed ineens een beetje gek. Ze was heen en weer aan het lopen, piepen en de hele tijd tegen mam aan het opspringen. Ik denk dat ze een beetje jaloers was op mij dat ik wel mee mocht en zij niet. Ik was zo blij dat ik de hele tijd aan het blaffen en springen was. Dat vonden mijn mensen niet zo leuk en zeiden dat ik rustig moest doen. Maar dat was echt te lastig voor mij.
Tijd om te vertrekken! Alles was ingepakt, ik zat netjes in de gordel en daar gingen we dan. Eerst wilde ik alles zien maar al snel (mam zei na een half uurtje) ging ik liggen en slapen.
Na een tijdje (mam zei dat we zo'n 3 uur onderweg waren, had ik al zo lang geslapen??) zijn we gestopt zodat ik een plasje kon doen. Mam ging ergens binnen om te plassen, ik snap niet waarom mensen dat niet net als wij buiten kunnen doen hoor, want nu moest ik haar missen op die vreemde plek. Pap was wel bij me, maar ik hield het wel goed in de gaten. Ik stond netjes op de uitkijk toen er ineens een auto aan kwam rijden, zo door de plas naast mij! Ik kreeg allemaal water over mij heen, dat was echt stom! Ik hou helemaal niet van water! Maar gelukkig was mam daar ook weer. Nu konden we weer de auto in. Ik dacht nu gaan we weer rijden, maar nee hoor, pap moest ook nog naar binnen. Gelukkig was hij snel weer terug en konden we weer verder. Nog 1,5 uur rijden zei mam dan zouden we bij Vidar zijn. Nou dan ga ik maar weer slapen.
En toen zei mam dat we er waren. Ik sprong recht en ja hoor, ik zag de mam van Vidar al staan. Ik wilde snel uit de auto. Mam! Pap! schiet nou op! Hoorde ik daar Vidar? Jaaaa Vidar! Snel de tuin in en spelen! Ik had zo'n beetje de hele reis geslapen dus ik zat vol met energie. Ik kon niet stoppen met springen en blaffen en rennen. Even plasje en poepje en weer rennen. Toen moesten we naar binnen, de andere mam van Vidar was al binnen, ik vergat even dat ik nieuwe huizen eng vind dus rende naar binnen. Helemaal blij. O ja, de vloer was toch wel lava. Gelukkig hadden ze een kleed op de vloer, daar was het veilig en de bank ook. Vidar heeft ook allemaal leuke speeltjes. Delen vindt Vidar soms een beetje lastig, dan wilde hij het speeltje hebben wat ik had. Ach ik ben niet zo moeilijk hoor, dan pak ik gewoon een andere. Ik had zoveel energie dat ik echt niet meer stil kon blijven. Gelukkig vindt Vidar spelen ook leuk en waren Vidar zijn mensen ook heel blij om mij te zien. De buurman had geen last van mijn geblaf zei hij.
Toen gingen de mensen eten. Dat rook wel erg lekker. Onder tafel durfde ik wel te liggen. Na dat zij klaar waren, kregen wij eindelijk ook eten. En was het tijd voor een plasje. Dat was lastig want nu moest ik door een hele enge gang. Dat durfde ik echt niet! Maar pap is heel sterk en tilde mij zo naar buiten. We liepen in een donkere straat en kwamen niemand tegen. Zo kon ik rustig mijn gang gaan. Maar terug thuis moest ik weer naar binnen, die enge gang, tja sterke pap. Eenmaal binnen voelde ik me weer beter. Al bleef ik wel ver uit de buurt van de deur naar de enge gang. En ook de keuken was maar raar. Vidar wilde nog meer spelen, maar eigenlijk zat mijn koppie al wat te vol. Dus moest Vidar even op zijn eigen plek en mocht zelf met de bal spelen. In de speelgoedmand zat nog iets wat ik wel wilde. Een gek groen ding, die rook wel erg lekker. Toen mam hem pakte, rook ik snoepjes. En ja hoor, er zaten nog wat snoepjes in! En ik kreeg er zelfs nog meer in dat gekke groene ding!
Pap was ook moe zei hij en ging alvast naar bed. Zomaar door die enge gang! Die durft! Ik mocht nog even met Vidar en zijn mensen mee voor een laatste plasje. Nou ja, je snapt het al, die enge gang. pap was er nu niet, maar mam was net zo sterk en tilde mij zo naar buiten. Dag mam, tot zo! Ineens ging er ergens een hond blaffen, ik zag hem niet maar moest mij natuurlijk ook even laten horen. Ik moest stil zijn van Vidar zijn mensen dus dat deed ik braaf. Stukje wandelen en weer terug. Ja hoor, daar ging die malle hond weer. Deze keer liet ik hem maar blaffen en liep netjes door, goed he van mij? En tja, je raad het zeker al, die enge gang weer. Deze keer tilde Vidar zijn mam mij op. Ook prima, zo lang ik zelf niet door die gang moet lopen.
Slaaptijd, iedereen ging door die deur de enge gang in. Wat een knappe mensen he! Mijn oogjes worden ook al zwaar, ik ga ook slapen, welterusten allemaal! Tot morgen!
Pootje en kusjes
Kasmir
Reactie plaatsen
Reacties